Στην Rioja η 1η διάσκεψη των bloggers κρασιού

Η Rioja θα παίξει το ρόλο του οικοδεσπότη από τις 29 Αυγούστου έως τις 31 Αυγούστου στην εναρκτήρια ευρωπαϊκή blogging διάσκεψη κρασιού. Σε αυτή την πρώτη ευρωπαϊκή διάσκεψη bloggers κρασιού (EWBC) θα συζητηθεί ο αντίκτυπο που έχει στη βιομηχανία κρασιού και στους καταναλωτές η ύπαρξη των blogs. Σύμφωνα με τα στοιχεία που δίνουν οι διοργανωτές, ο Robert McIntosh και το UK wine blogger, οι 30 και πλέον bloggers που θα παρευρίσκονται σε αυτό το γεγονός διαθέτουν όλοι μαζί περίπου 200.000 μοναδικούς αναγνώστες κάθε μήνα.
Αν σκεφτούμε το γεγονός των σχέσεων διαλόγου που αναπτύσονται ανάμεσα στους bloggers και τους αναγνώστες τους είναι σίγουρο ότι τα αμέσως επόμενα χρόνια αρκετοί όπως παραγωγοί κρασιού , εισαγωγείς και έμποροι θα θελήσουν (αν και έχουμε ήδη τα πρώτα φαινόμενα) να δημιουργήσουν στενούς δεσμούς όχι κατα ανάγκη αγάπης με την ομάδα των bloggers.

Οι γκουρμέ ανησυχίες της G 8

Ένα από τα σημαντικά ζητήματα που συναντήθηκαν για να συζητήσουν οι ηγέτες της G8 την περασμένη Δευτέρα δεν ήταν άλλο από την επισιτιστική κρίση. Εκτός όμως από τις συνηθισμένες υπερφίαλες κατά κανόνα διαπιστώσεις, οι ηγέτες μαζί με τις συνοδείες τους, προσπάθησαν να δώσουν και το «καλό παράδειγμα». Γιαυτό έθρεψαν την λαιμαργία τους με ένα δείπνο που ξεχείλιζε από γαστρονομική χλιδή. Μπορεί ένα μεγάλο μέρος του τρίτου κόσμου να αδυνατεί να αντεπεξέλθει στην αυξανόμενη τιμή του ρυζιού και των δημητριακών. Αλλά ο Katsuhiro Nakamura, ο πρώτος Ιάπωνας σεφ που τιμήθηκε με αστέρι Michelin, σε συνεργασία με τον βραβευμένο με τρία αστέρια Γάλλο σεφ Michel Bras και άλλους 23 !!! σεφ που επιμελήθηκαν το γεύμα και το δείπνο , όπως ήταν φυσικό δεν αντιμετώπισαν πρόβλημα με την τιμή του χαβιαριού και των θαλασσινών. Τα γαστρονομικά εδέσματα του μενού με την ονομασία «Ευχές της στεριάς και της θάλασσας» έγιναν πρωτοσέλιδο στον διεθνή Τύπο που καυτηρίασε την υποκρισία. Είναι φυσικό όταν μιλάς για πείνα και θάνατο, το να αλλάζουν τα πιάτα το ένα μετά το άλλο είναι το λιγότερο προκλητικό. Για να πάρουμε μια γεύση τι τρώνε οι ηγέτες όταν συζητούν για τα προβλήματα του επισιτισμού παραθέτουμε τα μενού που μόνο σαν μενού της ντροπής μπορούν να χαρακτηριστούν.

Γεύμα εργασίας (για να μπορούν να συζητήσουν πιο άνετα)

Σούπα από άσπρα σπαράγγια και τρούφα.
Λιχουδιά με καβούρι γαρνιρισμένο με πουρέ ελιάς, κάπαρης και λαχανικών.
Κοτόπουλο γεμιστό με ξηρούς καρπούς και σάλτσα πορτοκάλι και μους παντζαριών.
Ποικιλία τυριών.
Παγωτό ροδάκινο με κούλις βατόμουρων.
Καφές και πτι φουρ.

Και τι ήπιαν:
Chateau Grillet 2005
Chambolle - Musigny 2005

Επίσημο δείπνο

Ορεκτικά:
Λιχουδιά με καλαμπόκι και χαβιάρι.
Ψωμάκι-«έκπληξη» γεμιστό με σολομό και κυδώνια.
Ζεστή τάρτα με κρεμμύδι.
Βολβούς του λουλουδιού «Κρίνος του Χειμώνα», παραδοσιακή γιαπωνέζικη γκουρμέ απόλαυση.
Κυρίως Πιάτα:
Κρύο χοιρινό από το Κιότο με σπαράγγια και σάλτσα από σουσάμι.
Κύβοι τόνου, γαρνιρισμένοι με αβοκάντο και ζελέ σόγιας πασπαλισμένα σισό (ιαπωνικό μυρωδικό).
Σούπα θαλασσινών με ντομάτα και σισό.
Ροζ χέλι με σάλτσα σόγιας και ξιδιού.
Βραστές μεγάλες γαρίδες.
Γλυκοπατάτες.
Τηγανητό κοβιό (ψάρι) με μυρωδικά, σάλτσα σόγιας και ζάχαρης.
Σούπα καβουριού.
Ψητό αρνάκι γάλακτος με αρωματικά και μουστάρδα.
Ψητό αρνάκι με μαύρη τρούφα και σάλτσα από κουκουνάρι.
Ποικιλία τυριών και καραμελωμένοι ξηροί καρποί.
Γλυκό «Η έκπληξη της G8».
Καφέ και ζαχαρωμένα φρούτα και είδη γλυκών λαχανικών.

Και τι ήπιαν:
Le Reve Grand Cru Brut/ La Seule Cloire Champagne.
Σάκε/ Isojiman Shuzo Shizuoka.
Corton Charlemagne 2005/ Louis Latour Bourgogne.
Monte Bello 1997 /Ridge California.
Tokaji Esszencia 1999.

Ένα υπέροχο τριήμερο – με μοναδικούς ανθρώπους.

Η προσπάθεια του φίλου μου Σίμου Γεωργόπουλου να διανύσει με ποδήλατο από, σε άκρη την Βόρεια Ελλάδα κάνοντας στάσεις σε αγαπημένα και γνωστά οινοποιεία ήταν μια καλή αφορμή για ένα τριήμερο ξεκούρασης και χαλάρωσης. Ναι , εγώ δεν θα ακολουθούσα τον «τρελό» ποδηλάτη με ποδήλατο αλλά με αυτοκίνητο και μάλιστα από την θέση του συνοδηγού.

Mε την φίλη μου, την Αριάδνη αποφασίσαμε να δούμε το τελευταίο σκέλος της διαδρομής.

Τη διαδρομή Σιάτιστα-Μέτσοβο-Ζίτσα. Ποτέ όμως δεν περίμενα ότι μια εκδρομή που είχε σχεδιαστεί την τελευταία στιγμή θα μπορούσε να είναι τόσο μοναδική.

Το Μέτσοβο ήταν το μέρος που θα διανυκτερεύαμε και μάλιστα στο ξενώνα του οινοποιείου «Κατώγι Αβέρωφ». Φτάσαμε βράδυ, σχεδόν κατάκοποι, το ζεστό χαμόγελο της Λένας που πρόσχαρα μας καλωσόρισε σαν να περίμενε φίλους από παλιά ήταν όλα τα λεφτά.
Ο ξενώνας ατμοσφαιρικός και προσεγμένος που σε κάθε γωνιά του ψιθύριζε την λέξη αρχοντιά. Ο καθαρός αέρας και η ηρεμία του τοπίου μας συνεπήρε για μια βραδινή βόλτα στα παραδοσιακά καλντερίμια και προφανώς για μια πρώτη επαφή με τα φαγητά την περιοχής (καταπληκτικό το γεμιστό λουκάνικο με τυρί Μετσοβόνε). Το πρωινό της επόμενης μέρας, μας βρήκε γεμάτους όρεξη για τις οινικές μας αναζητήσεις. Φυσικά μετά τον αναγκαίο καφέ.

Το πρόγραμμα προέβλεπε επίσκεψη σε ένα νέο οινοποιείο στη Σιάτιστα, στην Οινοποιία Σιάτιστας «Οι Δύο Φίλοι». Στην διαδρομή για πρώτη φορά συναντήσαμε τον «ποδηλάτη» να αγκομαχεί σε μια ανηφόρα, ενώ ο συνοδός και φωτογράφος προσπαθούσε να τον αποθανατίσει στα ανάλογα contrasts.

Η επίσκεψη μας στο οινοποιείο, μας επιφύλασσε μια έκπληξη εκτός από το Γιάννη Πολύζο και την Γεωργία Γκουτζιαμάνη, κινητήριες δυνάμεις του οινοποιείου στην παρέα είχε προστεθεί μια πραγματικά αγαπημένη φίλη τη Μίνα Κακανιά (Food Editor στο Βήμα Gourmet).

Όλοι μαζί δεν χάσαμε λεπτό και αρχίσαμε να δοκιμάζουμε τις δημιουργίες του οινοποιείου.

Μας εντυπωσίασαν και δεν το κρύψαμε φυσικά το ροζέ από Ξινόμαυρο «Δερβένι 2007» και το λευκό γλυκό από Traminer Ηλιαστό Σιάτιστας.

Οι δοκιμές όμως δεν περιορίστηκαν μόνο στο οινικό πεδίο.

Η Γεωργία μαζί με την μητέρα της αποφάσισαν να μας αποδείξουν την γαστρονομική δεινότητα που τις διακρίνει. Τα γιαπράκια (Ντολμαδάκια όχι γιαλαντζί φυσικά) και το λευκό τυρί που παρασκευάζουν μόνοι τους ήταν η καλύτερη απόδειξη ότι η τέχνη της μαγειρικής είναι αρκετές φορές όπως το φως ενός κεριού μέσα στο σκοτάδι. Άνθρωποι καθημερινοί που όμως η αίσθηση της φιλοξενία που σου προσφέρουν τους κάνει μοναδικούς.

Η ξενάγηση στις εγκαταστάσεις του οινοποιείου και στο κελάρι με τα βαρέλια που φιλοξενείται στο πατρικό σπίτι της κυρίας Γκουτζιαμάνη ολοκλήρωσαν την θετική μας άποψη και για τα κρασιά και για τους ανθρώπους που βρίσκονταν πίσω από αυτά, πράγμα που αποτυπώσαμε χωρίς δισταγμό στο βιβλίο των επισκεπτών. Την ώρα που εμείς απολαμβάναμε την υπέροχη διαδρομή της επιστροφής από τη Σιάτιστα στο Μέτσοβο πιθανολογούσαμε ότι ο Σίμος θα έχει φτάσει στο Μέτσοβο , έτσι κι αλλιώς θα μέναμε στον ίδιο ξενώνα. Δεν μπορώ να σας περιγράψω την φυσική του κατάσταση αλλά μπορώ να πω ότι η διάθεσή του είχε φτάσει στο maximum.
Με ξεναγό τον Σωτήρη Ιωάννου (Διευθύνων Σύμβουλος της Κατώγι & Στροφιλιά) επισκεφθήκαμε τους χώρους του οινοποιείου Κατώγι Αβέρωφ. Μια ξενάγηση που εκτός από τα μελλοντικά σχέδια της οινοποιίας περιελάμβανε και στοιχεία που συνδέονταν με την 50χρονή πορεία της. Ο κύριος Ιωάννου δεν σταμάτησε όμως εδώ. Θέλοντας να μας ευχαριστήσει για την επίσκεψή μας στο Μέτσοβο μας έκανε μια στάση στο Μουσείο Λαϊκής Τέχνης, που στεγάζεται στο ανοικοδομημένο αρχοντικό Τοσίτσα, τα εκθέματα και η περιήγηση του κύριου Ιωάννου μας έδωσαν μια πλήρη εικόνα της ζωής της περιοχής μέσα στο χρόνο και των ευεργετών της Τοσίτσα και Αβέρωφ. Η γευστική δοκιμή που ακολούθησε υπό την επίβλεψη της οινοχόου και υπεύθυνης επικοινωνίας Μαρία Δήμου έκρυβε μια απρόσμενη έκπληξη ένα πειραματικό ερυθρό οίνο από την ποικιλία βλάχικο , σε μόνο 372 φιάλες !!! το «Rossiu di Munte».

Το άρωμα του λευκού πιπεριού, οι μαλακές τανίνες και η γευστική διάρκεια στο στόμα είναι τα στοιχεία εκείνα που καταγράφηκαν πιο έντονα στη γευστική μου μνήμη. Το δείπνο που ακολούθησε παραδοσιακό και ευχάριστα απολαυστικό αν και με ξένισε το όνομα του εστιατορίου... «Γαλαξίας».

Αργά το βράδυ η παρέα βρέθηκε στους άνετους καναπέδες του ξενώνα να τρώει παγωτό και να απολαμβάνει ένα ποτηράκι τσίπουρο Αβέρωφ.

Την επόμενη μέρα μετά τις τυπικές χειραψίες του αποχαιρετισμού , σειρά είχε και η εθιμοτυπική επίσκεψη για αγορά τυριών.

Οι συστάσεις μας οδήγησαν στο μπακάλικο «Πηγή» του κύριου Μπούμπα, πρόσχαρος και εξυπηρετικός δεν δυσανασχέτησε στιγμή ούτε με τις ερωτήσεις, ούτε με τις απαιτήσεις μας, μάλιστα δεν δίστασε να μας εξηγήσει και κάποια έθιμα τις περιοχής με αφορμή την συνοδεία ενός γάμου που περνούσε εκείνη την στιγμή.

Λίγο πριν τις δύο το μεσημέρι βρεθήκαμε στην περιοχή της Ζίτσας στο οινοποιείο Γκλίναβος, αυτή τη φορά δεν θα χάναμε την άφιξη του ποδηλάτη.
Η άφιξη που του επιφυλάξαμε πάντως ήταν ανάλογη της προσπάθειας χειροκροτήματα, φωτογραφικές μηχανές που πήραν φωτιά. Η κορύφωση ήρθε όταν άρχισαν να γεμίζουν τα ποτήρια με το αφρώδες κρασί του κτήματος «Poeme» από magnum (1,5lt) φιάλες. Τι καλύτερο για ένα οινόφιλο μια καυτή καλοκαιρινή ημέρα. Μετά τα ανάλογα κοινωνικά σχόλια εν μέσω φρέσκων φρούτων, ο Θωμάς Γκλίναβος ανέλαβε να μας δείξει την δουλειά του και να μας κάνει κοινωνούς στο όραμα του για την οινοποιία που διευθύνει. Εντυπωσιακές οι ανοξείδωτες δεξαμενές με εξωτερική μόνωση πολυουρεθάνης (δεν είχα ξαναδεί).

Αφού ολοκληρώθηκε η ξενάγηση και στην υπόγεια κάβα , είχε φτάσει η ώρα της επιστροφής για την Αθήνα. Δύσκολο ταξίδι αν σκεφτεί τη αφήνεις πίσω.
Αν νομίζετε πάλι ότι η παραπάνω περιγραφή είναι πολύ ιδανική δεν έχετε και πολύ άδικο, το κινητό κάποιες στιγμές δεν σταμάτησε να χτυπάει.

Φίλοι, γνωστοί, σχετικοί και άσχετοι μόλις πληροφορήθηκαν που ήμασταν , άρχισαν να ζητούν τυριά, βούτυρα, γκλίτσες μέχρι γιαννιώτικα γλυκά για μια κοπέλα που είναι έγκυος.
Πέρα όμως από αυτά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η περιοχή είναι από τις πιο όμορφες της Ευρώπης. Αν βρεθείτε λοιπόν εκεί επισκεφθείτε αυτά τα μέρη είναι σίγουρο ότι θα σας κάνουν να αισθανθείτε απλά υπέροχα.

Ξενοδοχείο «Κατώγι»

Μέτσοβο, τηλ.: 26560-42.505www.katogihotel.gr

Μπακάλικο Πηγή
Μέτσοβο, τηλ.: 26560-42.609

Εστιατόριο Γαλαξίας
Μέτσοβο, τηλ.: 26560-41202

Οινοποιία Σιάτιστας «Οι Δύο Φίλοι»
Σιάτιστα Κοζάνης, τηλ.: 24650 21421

Κτήμα Γκλίναβος
Ζίτσα Ιωαννίνων, τηλ.: 26580 22212

Ταφόπλακα στην κατάταξη του St Emilion

Την προηγούμενη Τετάρτη , δικαστήριο του Bordeaux ανακοίνωσε ότι η ταξινόμηση του St Emilion του 2006 είναι άκυρη και δεν μπορεί πλέον να χρησιμοποιηθεί.
Στο St Emilion έχει καθιερωθεί από το 1955 ένα σύστημα ποιοτικής ταξινόμησης των πύργων της περιοχής (Grand cru Classe, Premier Grand Cru Classe). Η συγκεκριμένη ταξινόμηση προβλέπει τον επαναπροσδιορισμό της κατάταξης καθε 10 χρόνια , τη χρονιά που λήγει σε 6.
Η κατάταξη που ανακοίνωθηκε από την γευσιγνωστική ομάδα δεν έγινε καθολικά αποδεκτή με αποτέλεσμα ορισμένα chateaux να προσφύγουν στην δικαιοσύνη για την ακύρωσή της. Η ανακοίνωση της απόφασης αντιμετωπίστηκε με ανάμεικτα συναισθήματα. Υπήρξαν παραγωγοί που μίλησαν για καταστροφή, άλλοι που επικεντρώθηκαν στο οικονομικό σκέλος της απόφασης αφού είναι υποχρεωμένοι στην ακύρωση των ετικετών για τα κρασιά του τρύγου του 2006 και στην επανατύπωση νέων.
Ο δικηγόρος που ενήργησε ως εκπρόσωπος των chateaux για την ακύρωση της κατάταξης θέλοντας να διασκεδάσει τις εντυπώσεις δήλωσε ότι η απόφαση δεν στρέφεται εναντίον των δοκιμαστών αλλα εναντίον ενός μεροληπτικού συστήματος αξιολόγησης. Είναι σχεδόν σίγουρο ότι η υπόθεση δεν θα τελειώσει έτσι απλά και αναμένονται ακόμα πολλά επεισόδια στο σήριαλ αυτής της διαμάχης. Που το φόντο της εκτός από χρώμα γοήτρου κρύβει και το χρώμα του χρήματος.