Βράδυ Πέμπτης, δείπνο στο Κίτρινο Ποδήλατο, μια πρόταση που εύκολα αποδέχεσαι, ειδικά αν δεν έχεις ξαναπάει!
Η βραδιά ξεκίνησε με καλή διάθεση αλλά και με το λάθος των υπόλοιπων μελών της παρέας να έρθουν με έντονη πείνα.
Η κρύα και σχεδόν αποκρουστική υποδοχή αντισταθμίστηκε γρήγορα από το άψογο σέρβις και ο πολλά υποσχόμενος κατάλογος μας παρέσυρε κι αυτός στις παγίδες του!
Τα ορεκτικά πυροδότησαν την περιπαικτική μας διάθεση και οι συνειρμοί με την Σαντορίνη ήταν πλέον αναπόφευκτοι. Ανακηρύσσοντας πλέον και επίσημα το κουνουπίδι σε «παραδοσιακό» προϊόν του νησιού δεν βρήκαμε πραγματικά καμία δικαιολογία για την παρουσία του στα περισσότερα πιάτα. Πολύ περισσότερο όμως δεν συγχωρείται η παντελής έλλειψη αρμονίας γεύσεων και χρωμάτων, αφού τα συστατικά του κάθε πιάτου παρέμεναν «τσακωμένα» και «επιθετικά» προσπαθώντας άγαρμπα να μονοπωλήσουν τις αισθήσεις μας.
Εν αναμονή του κυρίως πιάτου τόλμησα να περιεργαστώ την διακόσμηση. Ανάμεσα στα εμφανή αισθητικά ατοπήματα, που με δυσκολία συνδύαζαν το «κίτρινο» με το «ποδήλατο», στέκουν εν αφθονία οι πίνακες με την μασκότ του μαγαζιού, ένα ανθρωπάκι με λευκές γάζες που παραπέμπει εύκολα στο σηματάκι της Michelin. Καλό φενγκ σούι για να προσελκύσει αστέρι Michelin αλλά και η μοναδική προσπάθεια του μαγαζιού προς αυτήν την κατεύθυνση.
Οφείλω να ομολογήσω ότι παραδόξως πέτυχα το καλύτερο κυρίως πιάτο του καταλόγου, μπιφτέκι κοτόπουλου στον ατμό με μέλι, ψημένο γιαούρτι, ξηρούς καρπούς και μια πρωτότυπη γαρνιτούρα από φρέσκιες φράουλες.
Αποκορύφωμα της βραδιάς τα επιδόρπια. Μια αποτυχία που θέλει κόπο για να την πετύχεις. Καταλήξαμε να παραγγείλουμε όλο τον κατάλογο αδυνατώντας να βρούμε ένα θετικό στοιχείο. Κακή παρουσίαση στο πιάτο, απουσία γεύσης, έως και δυσάρεστες μυρωδιές.
Σίγουρα μια δοκιμή θα σας πείσει, απλά φροντίστε να έχετε καλή παρέα.
Γιώτα Ιωακείμογλου
Μάνος Κεντικελένης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου